ER ZIJN TOT HET EINDE
“Het verrast me vaak, de wilskracht die mensen nog hebben. Door er te zijn, worden ze weer gewoon mens en vergeten ze even hun ziekte.”
Palliatieve en terminale zorg.
Palliatieve en terminale zorg is bedoeld voor mensen die ongeneeslijk ziek zijn en die de laatste fase van hun leven ingaan. Juist in deze laatste fase (die doorgaans drie tot zes maanden duurt) willen de meeste mensen graag thuis zijn, in hun eigen vertrouwde omgeving, met bekende mensen om zich heen. Alleen zijn voelt dan niet prettig. De zorgtaak en niet te vergeten, de emotionele betrokkenheid, vraagt dan veel van naasten. Soms zijn er ook te weinig mensen in de directe omgeving, die kunnen helpen. Dan is het goed om te weten dat VPTZ er is, om de zieke en zijn/haar familie te ondersteunen.
Uw wensen bepalen onze inzet.
Zodra u merkt dat de zorg voor uw naaste te zwaar wordt, kunt u bij ons terecht. Met onze coördinator maakt u een afspraak voor een gesprek. In dit gesprek bespreken we uw situatie en bekijken we op welke dagdelen onze hulp aan u het beste ingezet kan worden. We houden hierbij zoveel mogelijk rekening met uw wensen en kijken ook goed welke vrijwilliger het beste bij u en uw naaste past. Onze vrijwilligers worden ingezet in de gemeenten 's-Hertogenbosch, Boxtel, Haaren, Schijndel, Sint-Michielsgestel, Vught en de plaatsen Vlijmen, Nieuwkuijk en Haarsteeg.
‘Er zijn’ betekent zoveel meer.
Onze goed opgeleide vrijwilligers kunnen overdag, in de avond, of een aantal nachten in de week de zorg overnemen tijdens de palliatieve of terminale fase. Hierbij nemen zij geen taken over van bijvoorbeeld de thuiszorg en huisarts, maar zijn zij juist een waardevolle aanvulling op de professionele zorg. Een inzet van een vrijwilliger duurt gemiddeld zo’n drie à vier uur. Op ieder gewenst moment kan deze de hulp inroepen van de professionele zorg en de coördinatoren van VPTZ.
De kracht van onze vrijwilligers is dat zij zich puur richten op diegene die de zorg nodig heeft. Waar heeft deze persoon op dit moment behoefte aan? Soms is dat enkel ‘er zijn’ in stilte. Alleen al de oprechte aanwezigheid is dan van grote betekenis. Soms is een wandeling maken, een boek lezen of een spel doen, juist meer gewenst.
Er zijn, van mens tot mens bij elkaar. Kijken en luisteren naar wat nodig is. Onze vrijwilliger stemt af, voelt aan en past zich aan. Zo ontstaat altijd een oprechte verbinding.